зэкIуэцIыубэрэжьэн

(зэкIуэцIеубэражьэ) перех. гл. сильно избить, отколотить кого-л.

/ УкIын, удын егъэхьын.

* Абыдежым къэзакъыр фIыуэ зэкIуэцIиубэражьэщ мэхыхукIи, и фочыр къищтэри ежьэжащ Бадыр. Сов. Къэб. фольк.